وارے وارے جانی ہاں میں گھولی آں نی
جِس ساجن دا دیو تُسیں مہنا تِس ساجن دی میں گولی آں نی
اُچّاچیتی بُھل بُھلا دے ، بابل دے گھر بھولی آں نی
کہے حُسین فقیر نماناں تُدھ باجھوں کوئی ہور نہ جاناں
خاک پَیراں دی میں رَولی آں نی
شاہ حسین