تینڈا عشق قصائی وڑیا، جن نال سولاں دل بھریا

جس وچ چنگ برہوں دی پیا، تس نال لہو مکھ دھوتا

تینوں حسن خراب کریندا اتے مینوں سمجھ ستایا

مشکل نهیوں نباھن ہویا، مینوں دھر دھر لاکھ نہورا

مدت حرص جہانے والا، میں دل وچ باغ لگایا

کر افسوس کہیا دل گھایل، جد ڈٹھو سو چند اجالا

دل گھایل دلبر نوں کہیا، توں سن جانی میرا

دیپک دیکھ جلے پروانہ، ان ایہہ کیه مذہب پچھاتا

آدر بھاؤ جگت دا کریئے، اتے کسبی کہن رسیلا

دل توں ہی دلبر بھی توں ہی، اتے دید توں ہی دکھ تیرا