پنجابی شاعری دے روپ

برائےنام اصناف  دے اعتبار نال
کورڑا چھند ،     دوہڑا۔ دوھا ۔ بیت خورد ،     کُنڈلیاں،     سَر کھنڈی،     غزل،     بیت ۔ بینت ،     اشٹ پَدے،     چوپائی۔چو مصرعہ۔ چوکلیا۔ قِطعہ۔رُباعی،     شہ لوک ۔شلوک،     بشن پَدے،     وار ،     کافی ،     بانی،     سویا،     فرد،     کِبتْ،     ڈیوڑھ،     مثلّث،     خمّس،     مسدّس پوڑی،     چوبولا،     ۔۔۔۔۔

مضمون  یعنی روپ دے اعتبار نال
ککلی،     تھال،     لوری،     گِدّھا،     گیت،     کافی ،     وار ،     باتاں ۔ بجھارت ،     اکھان،      بولیاں ،     سُراں یا سدّاں،     گھوڑی،     مھندی (مہندی) یا سہاگ،     سِٹھ ، سٹھنی،     اُلَاھنیاں، سَیَاپہ ، وَیْن،     بھانگڑا (بھنگڑا،     چھند،     ڈھولا ۔ ڈھولے ،      ماہیا ۔ ٹپے ،     کھیوڑی،     لوری،     چوٹاں،     جُھمّر ، جھنبَر ، جُھومر،     جھوک،    کامن، سوہلے     ۔۔۔۔۔

مخاطب دے اعتبار نال
ہیر،     ڈھولا،      پیا،        چرخہ،      رَسیہ،     لچھّی،       بالو،    جندڑی،    جوگن،       پنّوں،    سسی ،     رانجھا،      سوہنی   ۔۔۔۔۔ 

حرفاں دناں مہینیاں دے اعتبار نال
بَارَہْ مَاھے - اَٹھوارے- سَت وَارے،     سی حرفی،     پینتی اکھّری،    باون اکھری   ۔۔۔۔

پنجابی شاعری دے انداز-    Punjabi Poetry