اَبِیاتِ سُلطان باہُو
  ( ت )

تارک دُنیا تَد تِھیوسے فقر مِلیوسے خاصہ ہُو           ( بیت   42 )

تدوں   فقیر  شتابی   بَنٛدا  جان  عِشق  وِچّ   ہارے ہُو          ( بیت   43 )

تَسبی پِھیری تے دِل نہ پھریا لینا تَسبی پھڑ کے ہُو؟           ( بیت   44 )

تَسبی دا توں کَسبی ہویوں ماریں دَم وَلِیّاں ہُو           ( بیت   45 )

تُلہا بَنّھ تَوّکّل والا ہُو مَردانے تریئے ہُو           ( بیت   46 )

 تَن  میں  یار   دا   شہر  بنایا    دِل  وِچّ   خاص  محلّہ  ہُو          ( بیت   47 )

توڑے تَنٛگ پُرانے ہوون گُجھے نہ رہنٛدے تازی ہُو           ( بیت   48 )

توں تاں جاگ نہ جاگ فقیرا انت نوں لوڑ جگایا ہُو           ( بیت   49 )