پنٛجابی حروف، الف بے دی تختی، لپی

ابجد یعنی حروف دِی گروہ بنٛدی ۔ ہر زبان دِی ابجد وِچّ شامل حروف نوں ابجدی حروف کِیہنٛدے ہَن۔ ابجد وِچّ کیہڑے حروف شامل کیتے جان، ایہدا فیصلہ فنِ املا دا شعبہ کردا ہے تے ایہناں دے مطابق کسی زبان دے وِچّ جنّے صوتیے ( فوق الآزاد ) ہون اوہناں دے مطابق ابجد وِچّ حروف ہونے چاہیدے ہن، پر اِک راۓ دے مطابق اے ٹھیک خیال نہیں کیونکہ فوق الآزاد دا تعلق عِلم الاصوات نال ہے تے کتابت وِچّ اصواتی حروف دے نال نال علیحدٰہ نشانیاں بنائی جانٛدیاں ہے، تے اگر ایہناں نشانیاں نوں الگ حرفاں دِی شکل دے دِتّی جاۓ تاں قاری مشکل وِچّ پَھس جان گے۔ ایہدے نال ہی جے اَسیں ہم آواز حروف ابجد وِچّوں کَڈ دیۓ جیہڑے اصواتی لحاظ نال غیر ضروری ہے تاں زبان دا حلیہ بِگڑ جاۓ گا کیوں جے ایہہ عِلم المعانی تے قواعد دِی رو نال ضروری ہن ۔ کسی زبان دا صِرف اصواتی پہلو ہی قیمتی نہیں ہُونٛدا ایس دا تحریری پہلو وِی دیکھنا پینٛدا ہے تے علامات دِی سہولت نوں نظر انٛداز کر دین نال کافی مشکلات دا سامنا کرنا پینٛدا ہے۔