Punjabi Vocablary
بھرے بھنٛڈار
لوک بولی نت ورتوں وچ آون والی اوہ بولی ہُندی ہے ، جس راہیں ہر کوئی آپنے وچار
دُوجیاں نال سانٛجھے کردا ہے۔ اوس دا مقصد آپنی گل دُوجیاں تائیں اپڑاؤنا
ہُنٛدا ہے۔ ایس پاروں بولی ورتدیاں اوہ ایڈا سُچیت نہیں ہُندا۔ آپنی تے دُوجیاں
بولیاں دی لفظالی رَل گڈ کر کے بولی ٹُریا جاندا ہے۔ ادبی بولی کِتے بول چال وچ
نہیں ورتیندی، چھڑی لِکھن پڑھن وچ ای آؤندی ہے۔ اوہ ایس پاروں کِہ ایہہ
لکھیاراں ولوں سُچیت آہر دا سِٹا ہُندی ہے۔ پنجابی ادب وِچ لہندی تے ہندوی رنگ
دا اثر ہندا ہے۔
اک سچیت لکھاری اپنی لکھتی بولی نوں اجیہا مہاندرا دیندا ہے کہ اوہ ہر پڑھن
ہارے نوں اپنی بولی جاپدی ہے۔ ساڈا وڈا مسئلہ ایہہ ہے کہ اسیں آپنی نجی بولی دے
ولگن وچ ہی رہندے ہاں تے ایس نوں النگھن لئی ٹِل نہیں لاؤندے۔ ہر بولی آپنیاں
تھوڑاں آپنے بھرے بھنڈارں وچوں ای پورن کردی ہے، تے اوہ اپنے لکھیار ول ویکھدی
ہے کہ اوہ پنڈا چوں لوڑیندی لفظالی نوں لبھ کے لیائے۔پنجابی دیاں
بولیاں دے ڈھیر سارے لفظ ساڈیاں راہوں تکدے پئے ہن اوہناں موتیاں نُوں رُلن توں
بچاون دی لوڑ ہے۔
اِک توں وَدھ چیزاں لئی الفاظ
اَج دی ضرورت دے کجھ پنجابی الفاظ
بِیاہ شادیاں دِیاں رَسماں
جانوراں دے بچے تے اوہناں دے بولن بارے
جڑی بوٹی تے دوجے پودے
لباس تے زیورات
ویلے لئی پنجابی الفاظ